Odpowiedź z dnia: 02-10-17

Tak, w okolicznościach, gdy pacjent przynosi wypis ze szpitala, na którym stwierdzono daną jednostkę chorobową, lekarz POZ ma prawo do przepisania leków ze zniżką.

Zgodnie z art. 48 ust. 7a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, osoba uprawniona z wyłączeniem lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, felczera ubezpieczenia zdrowotnego, w rozumieniu ustawy o świadczeniach, pielęgniarki ubezpieczenia zdrowotnego i położnej ubezpieczenia zdrowotnego, w rozumieniu ustawy o świadczeniach, o których mowa w art. 15a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, jest obowiązana do zwrotu Funduszowi kwoty stanowiącej równowartość kwoty refundacji wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia dokonania refundacji, o której mowa w art. 46 ust. 1, w przypadku:

1) wypisania recepty w okresie pozbawienia prawa wystawiania recept, o którym mowa w ust. 5;

2) wypisania recepty nieuzasadnionej udokumentowanymi względami medycznymi;

3) wypisania recepty niezgodnej z uprawnieniami świadczeniobiorcy ;

4) wypisania recepty niezgodnej ze wskazaniami zawartymi w obwieszczeniach, o których mowa w art. 37 ust. 1 lub 4.

Jak wynika z treści ww. przepisu, stosuje się go do osób uprawnionych do wystawiania recept, innych niż lekarze, felczerzy, pielęgniarki i położne ubezpieczenia społecznego, czyli w gruncie rzeczy, w przypadkach gabinetów lub podmiotów leczniczych udzielających prywatnych świadczeń zdrowotnych.

Niemniej analogiczne reguły obowiązują również świadczeniodawców ubezpieczenia społecznego. Różnica jest taka, iż ich relacje z NFZ w zakresie przepisywania leków refundowanych uregulowane zostają w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ta z kolei najczęściej zawiera zastrzeżenie, o którym mowa w § 31 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Zgodnie z przywoływanym przepisem, umowa może zawierać zastrzeżenie, że w przypadku wystawienia recepty na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne objęte refundacją:

1) przez osobę niebędącą osobą uprawnioną, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji, lub

2) pacjentom niebędącym świadczeniobiorcami albo osobami uprawnionymi, o których mowa w art. 67 ust. 4-7 ustawy, lub

3) w przypadku braku zasadności ordynowania leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobu medycznego w danym wskazaniu

dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu albo Prezes Funduszu może nałożyć na świadczeniodawcę karę umowną w kwocie stanowiącej równowartość kwoty refundacji cen tych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych, wraz z odsetkami ustawowymi od dnia dokonania refundacji.

Niezależnie więc od tego, czy świadczenia zdrowotne finansowane są przez NFZ, czy też udzielane są prywatnie, w dokumentacji medycznej musi zostać odzwierciedlona zasadność zaordynowania danego leku. W przypadku lekarzy POZ, którzy nie stawiają rozpoznań wymagających wizyty u specjalisty, ani nie przeprowadzają badań związanych z leczeniem u lekarza specjalisty, w prowadzonej przez nich dokumentacji medycznej, powinny znajdować się kserokopie dokumentacji medycznej wskazującej na diagnozę i wskazania do leczenia. Nie ma natomiast przepisu, który zawierałby katalog dokumentów, które uzasadniają preskrypcję danego leku z refundacją.

Jednym, ale nie jedynym dokumentem, z którego może wynikać zasadność preskrypcji leku refundowanego jest informacja od lekarza specjalisty, o której mowa w § 12 ust. 5 Załącznika do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Niemniej do dokumentów takich można zaliczyć również informację z leczenia szpitalnego, bądź też wyniki badań wskazujące jednoznacznie na występowanie danego schorzenia.