Bez przeszkolenia po ponad 5-letniej przerwie

Data dodania: 07-07-21

Autor: Radca prawny Katarzyna Bednarek

Niemałą rewolucję w zakresie powrotu po dłuższej przerwie do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty wprowadziła ustawa z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 2401), która w przedmiotowym zakresie weszła w życie w dniu 30 grudnia 2020 r.

Co do zasady bowiem lekarz lub lekarz dentysta, który zamierza podjąć wykonywanie zawodu po upływie 5 lat od uzyskania dyplomu lekarza albo lekarza dentysty, przed przyznaniem prawa wykonywania zawodu jest obowiązany do odbycia przeszkolenia teoretycznego, którego tryb, program, miejsce i okres określa okręgowa rada lekarska w drodze uchwały, biorąc pod uwagę długość okresu, który upłynął od uzyskania dyplomu. Koszty tego przeszkolenia ponosi ten lekarz lub lekarz dentysta. Z kolei lekarz lub lekarz dentysta posiadający prawo wykonywania zawodu, który nie wykonuje go przez okres dłuższy niż 5 lat, a zamierza podjąć jego wykonywanie, ma obowiązek zawiadomienia o tym właściwej okręgowej rady lekarskiej i odbycia przeszkolenia (vide: art. 10 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty). Również i w tym przypadku okręgowa rada lekarska ustala tryb, miejsce i program przeszkolenia, zaś jego koszty ponosi zainteresowany lekarz lub lekarz dentysta (vide: art. 11 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty). W razie uchylania się od uczestnictwa w przeszkoleniu, o którym mowa powyżej, okręgowa rada lekarska podejmuje uchwałę o zawieszeniu lekarzowi lub lekarzowi dentyście prawa wykonywania zawodu lub o ograniczeniu w wykonywaniu określonych czynności medycznych do czasu zakończenia przeszkolenia (art. 11 ust. 4 w zw. z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty).

Ustawą nowelizującą został wprowadzony do art. 10 w/w ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty ust. 3a, zgodnie z którym w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii lekarze lub lekarze dentyści, posiadający prawo wykonywania zawodu, którzy nie wykonują go przez okres dłuższy niż 5 lat, a zamierzają podjąć jego wykonywanie, są zwolnieni z odbycia przeszkolenia, pod warunkiem, że przez pierwsze trzy miesiące wykonywania zawodu udzielają świadczeń zdrowotnych pod nadzorem odpowiednio lekarza albo lekarza dentysty posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty. Jak czytamy w uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej, celem powyższej regulacji było uproszenie zasad powrotu do zawodu medycznego osobom mającym przerwę w wykonywaniu danego zawodu dłuższą niż 5 lat przez zastąpienie obowiązku odbycia przeszkolenia, wykonywaniem zawodu pod nadzorem innej osoby wykonującej zawód medyczny. 

Wprowadzona nowelizacja przewiduje zastąpienie obowiązku odbycia przeszkolenia wykonywaniem zawodu pod nadzorem innej osoby wykonującej zawód medyczny bez względu na długość przerwy w wykonywaniu zawodu lekarza lub lekarza dentysty. Wiadomym jest, że dłuższy okres przerwy w wykonywaniu zawodu może powodować zanikanie zdobytych wcześniej umiejętności praktycznych oraz dezaktualizację posiadanej wiedzy merytorycznej. Z tego też powodu ustawodawca przewidział obowiązek odbycia dodatkowego przeszkolenia przed powrotem do wykonywania zawodu po upływie przerwy trwającej dłużej niż 5 lat. W tych okolicznościach uzasadniona jest zdaniem autorki krytyka wprowadzonej regulacji, która na takich samych zasadach traktuje lekarzy i lekarzy dentystów powracających do zawodu po 6, 10, czy nawet 30 latach przerwy, i która nie przewiduje przed tym powrotem jakiegokolwiek przeszkolenia uzupełniającego.

Nadto należy zauważyć, że omawiana regulacja została wdrożona do polskiego porządku prawnego ustawą z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych. Tymczasem przepis art. 10 ust. 3a ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty nie przewiduje udzielania przez lekarza i lekarza dentystę powracającego po przerwie do wykonywania zawodu świadczeń zdrowotnych związanych z COVID-19. Oznacza to, że lekarz taki będzie mógł udzielać po przerwie świadczeń w dowolnym zakresie – oczywiście odpowiednio do posiadanych przez niego kwalifikacji i wiedzy. Związek pomiędzy omawianą nowelizacją, a potrzebą zapewnienia kadry medycznej w okresie ogłoszenia stanu epidemii wydaje się zatem iluzoryczny.

Szerzej na ten temat w Biuletynie Okręgowej Izby Lekarskiej w Szczecinie „VOX MEDICI” nr 4/250.