WYDATKI NA ODZIEŻ W KOSZTACH PRAKTYKI LEKARSKIEJ

Data dodania: 13-08-18

Autor: doradca podatkowy Grzegorz Gębka

Prowadzenie działalności medycznej w niektórych wypadkach wymaga stosowania określonego (specjalistycznego) ubioru. Czy wydatki na jego zakup można rozliczyć w kosztach firmy? Co z garniturami, garsonkami, płaszczami, butami, torbami, zegarkami, innymi ozdobami, czy elementami garderoby (etc.), które są używane w związku z prowadzoną działalnością, np. podczas uczestniczenia w konferencjach, czy spotkań związanych z działalnością (kontrahentami, pacjentami, zleceniodawcami)? Czy też stanowią koszty podatkowe?

Przepisy wskazują, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. Na tej podstawie można stwierdzić, że kosztem firmy jest wszystko, co posiada związek z prowadzoną działalnością, jeśli jesteśmy w stanie to uzasadnić (z wyjątkiem ściśle określonych wydatków – z art. 23 – które w żadnym wypadku nie mogą być kosztem).   

Niewątpliwie zarówno odzież specjalistyczna, jak i pozostała, o której mowa powyżej są potrzebne do prowadzenia działalności. Niemniej jednak fiskus w odmienny sposób podchodzi do możliwości ujęcia wydatków poniesionych na jej zakup w kosztach firmy. Mianowicie, jeśli ze względu na wymagania sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy lekarz jest zobowiązany do wykonywania pracy w odzieży ochronnej, to wydatki poniesione na jej zakup można uznać za wydatki niezbędne do uzyskania przychodu. Do takiej odzieży zaliczymy zatem w szczególności fartuch, bluzę, czy spodnie, a także obuwie robocze specjalistyczne, noszone tylko w związku z wykonywaną pracą.

Natomiast (zdaniem skarbówki) garnitury, buty wyjściowe, paski, zegarki, etc. to wydatki związane z faktem funkcjonowania osoby w życiu społecznym. Niezależnie bowiem od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań odzież i obuwie. Z tej też przyczyny zakupy tych rzeczy stanowią spełnienie zwykłych, normalnych osobistych potrzeb określonej osoby fizycznej i nie stanowią kosztów działalności gospodarczej (zob. indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana dnia 27 lutego 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak: IBPBI/1/415-1427/14/ŚS)

Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.)