Standard organizacyjny opieki zdrowotnej nad pacjentami z SARS-CoV-2 – projekt rozporządzenia

Data dodania: 06-10-20

Autor: radca prawny Maria Rachwał-Frankowska

W dniu 2.10.2020 r. na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji ukazał się projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardu organizacyjnego opieki nad pacjentem podejrzanym o zakażenie lub zakażonym wirusem SARS-CoV-2.

Standard obejmuje zadania podejmowane w związku ze: 1) skierowaniem pacjenta do izolacji lub izolacji w warunkach domowych, 2) skierowaniem pacjenta do leczenia w szpitalu, 3) zlecaniem badań diagnostycznych w kierunku zakażenia wirusem SARS-CoV-2.

Zgodnie z projektowanym standardem to lekarze, w tym lekarze POZ oraz lekarze udzielający świadczeń w szpitalu I poziomu zabezpieczenia COVID-19, podejmują działania mające na celu zapobieganie szerzeniu się zachorowań na COVID-19, w tym udzielają pacjentowi świadczeń opieki zdrowotnej.

W ramach tych działań, lekarz ma dokonywać oceny stanu zdrowia pacjenta przez badanie fizykalne lub w formie teleporady (w formie teleporady nie będzie można dokonywać oceny stanu zdrowia dzieci do ukończenia 2. roku życia). W sytuacjach uzasadnionych stanem zdrowia pacjenta, lekarz zleci wykonanie badań diagnostycznych, w tym testu w kierunku wirusa SARS CoV-2 lub skieruje pacjenta do odbycia izolacji albo izolacji w warunkach domowych, bądź też do szpitala – po uzyskaniu dodatniego wyniku testu.

Lekarz będzie musiał uzyskać od pacjenta informację, czy jest on  w stanie samodzielnie przemieszczać się. W przypadku, gdy pacjent będzie miał taką możliwość, lekarz poinformuje go o mobilnych punktach pobrań, w których można wykonać test molekularny w kierunku koronawirusa.

W sytuacji skierowania pacjenta do odbywania izolacji w warunkach domowych, lekarz POZ udzieli pacjentowi nie wcześniej niż w ósmej dobie odbywania tej izolacji, porady albo teleporady, podczas której dokona oceny stanu zdrowia pacjenta. Z kolei, gdy konieczne okaże się przedłużenie trwania izolacji w warunkach domowych pacjenta, u którego wystąpiły objawy COVID-19, lekarz POZ poinformuje pacjenta o przewidywanej dacie zakończenia okresu tej izolacji oraz o konieczności odbycia kolejnej porady albo teleporady w ostatnim dniu jej trwania. Wówczas lekarz podejmie decyzję o tym, czy okres izolacji należy przedłużyć. W przypadku nie podjęcia takiej decyzji izolacja zostanie uznana za zakończoną.

W sytuacji, gdy pacjent nie będzie w stanie samodzielnie się przemieszczać, lub gdy będzie to uzasadnienie ze względu na jego stan zdrowia, lekarz zleci transport sanitarny pacjenta odpowiednio do miejsca izolacji albo izolacji w warunkach domowych albo szpitala.

W zakresie postępowania z pacjentem zakażonym wirusem SARS-CoV-2, lekarz POZ lub lekarz szpitala I poziomu zabezpieczenia COVID-19 skieruje pacjenta do odbycia izolacji albo izolacji w warunkach domowych, albo do leczenia szpitalnego do szpitala II poziomu zabezpieczenia, a w przypadku pacjenta zakażonego koronawirusem, wymagającego leczenia specjalistycznego w warunkach szpitalnych schorzeń innych niż COVID-19 – do szpitala III poziomu zabezpieczenia COVID-19.

W przypadku, gdy lekarz szpitala II poziomu stwierdzi, iż nie występują przyczyny hospitalizacji pacjenta, skieruje go do odbycia izolacji albo izolacji w warunkach domowych albo poinformuje go o konieczności zgłoszenia się do lekarza POZ lub lekarza szpitala I poziomu zabezpieczenia COVID-19.

W części standardu organizacyjnego odnoszącego się do zlecania badań diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 wskazuje się, iż zlecenie ww. badań wymaga stwierdzenia przez kierującego lekarza, przy uwzględnieniu aktualnej wiedzy medycznej, przesłanek wykonania testu. Jest to bardzo ogólna regulacja, dająca lekarzowi pewną swobodę decyzji co do tego, komu należy zlecić przeprowadzenie testu. Powyższy zabieg legislacyjny należy ocenić pozytywnie w kontekście obecnie obowiązującej regulacji, w oparciu o którą zlecenie wykonania testu molekularnego RT-PCR u osoby, z którą lekarz odbył teleporadę, wymaga stwierdzenia występowania u tej osoby następujących klinicznych objawów COVID-19: temperatury ciała powyżej 38^oC, kaszlu i duszności oraz utraty węchu lub smaku (§3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2020 r. w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego (Dz. U. z 2020 r., poz. 607 z poźn. zm.). Konieczność stwierdzenia kumulatywnego występowania wszystkich tych objawów prowadzi do sytuacji, w której zlecenie testu w kierunku SARS-CoV-2 w trakcie teleporady jest niezwykle utrudnione jeśli nie niemożliwe. W związku z wprowadzeniem omawianego standardu organizacyjnego, przywołany przepis rozporządzenia MZ z dnia 6 kwietnia 2020 r. należałoby uchylić.

Oceniając projekt omawianego standardu organizacyjnego trzeba stwierdzić, iż nie rozwiązuje on wielu problemów związanych z organizacją świadczeń zdrowotnych związanych z COVID-19. W szczególności z projektu nie wynika, w jaki sposób test w kierunku SARS-CoV-2 ma wykonać osoba, która nie jest w stanie samodzielnie się przemieszczać. Według projektu bowiem, transport sanitarny  zleca się tylko w celu przewiezienia takiej osoby do miejsca izolacji albo izolacji warunkach domowych albo do szpitala.

Powiązane artykuły